Geboren in Nederokkerzeel op 18 juni 1891 als zoon van Petrus Franciscus Vranckx (geboren op 7 juni 1863 in Nederokkerzeel) en van Maria Julia Vandeperren (geboren te Berg op 28 juni 1865 en groentenhandelaarster). Samen hadden ze twee zoons en een dochter. Zijn moeder woonde met haar tweede echtgenoot in de Poststraat nº 204 te Schaarbeek. Zijn broer Adolphus (geboren op 24 januari 1898) en zijn zuster Isabella (geboren op 5 augustus 1895 te Wespelaar), woonden in Kampenhout.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1911.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij ingedeeld als soldaat Tweede Klasse bij de 9^de C^ie van het 1^ste Regiment Grenadiers. De 9^de C^ie kreeg de taak de sector in en rond Diksmuide te bewaken. Na de helse bedrijvigheid van de Duitse artillerie eind oktober 1915, heerste er een betrekkelijke kalmte aan het front in de Westhoek. Dit had in grote mate te maken met de nevels die de gewone bedrijvigheid van de artillerie belemmerden. Tijdens één van de uitzonderlijke dagen waar zeer doelmatig concentratievuur kon worden afgevuurd, sneuvelde hij voor het vaderland op 16 november 1915 in Kaaskerke. Hij werd eerst begraven op de begraafplaats aan de Oude Kapelstraat te Diksmuide om in 1924 te worden ontgraven en vervolgens herbegraven te worden op de militaire begraafplaats van De Panne (Graf 0-68).

Postuum werd door het Ministerie van Oorlog aan zijn moeder (die ondertussen weduwe was geworden en met Louis Edouard Mombaerts voor een tweede keer gehuwd was) de Zege- en Herinneringsmedaille, het kruis als Ridder in de Orde van Leopold II, het Oorlogskruis en 1 frontstreep toegestuurd.