Geboren te Kampenhout op 20 oktober 1882 als zoon van Petrus Ferdinandus Corbeels (geboren te Boortmeerbeek op 13 oktober 1859) en van Rosalia Van Langendonck (geboren te Kampenhout op 4 januari 1861). Alfons woonde met zijn ouders aan Kampenhout-Sas. Na de oorlog werd hij treinmachinist en hij woonde na zijn huwelijk met Nathalia Leroy aan Haacht-Statie te Wespelaar. Zij was de dochter van Josephus Leroy en van Maria Paulina Vandezande.

Via het statuut van Speciaal Contingent 1916 meldde hij zich aan als vrijwilliger bij het rekruteringsbureau in Kent. Zonder militaire opleiding werd hij op 15 augustus 1916 toegevoegd aan de werkersgroepen die gekoppeld waren aan de artillerie regimenten te Birmingham, Engeland. Hij werd er tewerkgesteld in de Belgische munitiefabriek te Birmingham. Hij bleef er werken tot hij op 12 november 1918 naar België werd gerepatrieerd. Hij demobiliseerde op 1 februari 1919 vanuit het Centrum voor Oud-Militairen in Etterbeek.

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Landsverdediging hem met de Zege- en Herinneringsmedaille.

De Belgische soldaten die tewerkgesteld werden in de munitiefabrieken bleven onderworpen aan de strenge legerdiscipline. Ze moesten hun uniform dragen en mochten geen cafés bezoeken. Als ze tegen deze regels zondigden, kregen ze in het beste geval een boete, in het slechtste moesten ze terug naar het front. In de herfst van 1917 kwam het Engelse Ministerie van Munitie, op vraag van de vakbond, zelfs direct bij de Belgische autoriteiten tussen om de soldij van de Belgische soldaten in de Belgische fabriek van Birmingham te verhogen.