Geboren te Kampenhout op 21 juni 1889 als zoon van Victor De Coninck en van Sophia Wijns. Hij woonde in de Kerkstraat nº 6 te Kampenhout. Hij is op 18 februari 1965 te Kampenhout ongehuwd overleden.

Hij kwam zich als oorlogsvrijwilliger voor actieve dienst in het Belgisch leger aanmelden in Oostende op 7 oktober 1914. Na zijn medische keuring en inschrijving werd hem een treinticket overhandigd om naar het opleidingskamp Auvours nabij Le Mans in Frankrijk te gaan. Het kamp van Auvours werd voor de oorlog als oefenterrein gefrequenteerd door verschillende Franse regimenten. Op het einde van 1914 werd deze plaats het belangrijkste opleidingscentrum voor de infanterie van het Belgische leger (5 à 6.000 rekruten). Na een intense opleiding werd hij als soldaat Tweede Klasse op 1 maart 1915 toegevoegd aan het 13^de Linie Regiment. Een ziekte noopte hem tot een opname in het militair hospitaal Anglo-Belge te Calais op 5 mei 1916. Na zijn ontslag op 3 juni 1916 werd hij ingeschakeld bij het transportkorps, dat zorgde voor het aanhalen van de infanteriemunitie. Vanaf 28 februari 1917 werd hij overgeplaatst naar de eenheden van de Genie en kwam hij er terecht bij het 1^ste peloton Fontainiers. Dit onderdeel van de Genie moest zorgen voor de waterbevoorrading, zowel voor wat betreft het aanhalen als voor het aanboren (putten slaan). Hij bleef bij de Genie tot 19 augustus 1919, de datum waarop hij demobiliseerde vanuit Philippeville, waar het 11^de bataljon van het 1^ste Regiment van Genie gekazerneerd was.

Na de oorlog kende het Ministerie van Landsverdediging hem de Zege- en Herinneringsmedaille toe alsook houder van de Vuurkaart, de medaille Strijder-Vrijwilliger 1914-1918 en 7 frontstrepen.