Geboren te Schriek op 1 april 1893 als zoon van Livinus De Groodt en Scholastica Euphrasia Anastasia De Belser. Hij was gehuwd met Maria Regina De Buyser (geboren op 24 mei 1887 en overleden op 5 maart 1974). Samen hadden ze vijf kinderen. Hij was schoolhoofd in de gemeenteschool van Relst en woonde aan de Haachtsesteenweg n° 101. Hij overleed in Berlaar op 5 februari 1972.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1913.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij ingedeeld bij de I.G.S.S. (Inspection Général du Service de Santé), wat in feite in het Nederlands de medische troepen betekent. Hij was brancardier en werkte van 19 augustus 1914 tot 14 oktober 1914 op ziekentreinen om vervolgens als brancardier te dienen bij het 3^de Regiment Lanciers, het 2^de Linie Regiment en het 22^ste Linie Regiment. Op 30 oktober 1917 maakte hij de dienst uit bij het personeel van het Militair Hospitaal L'Océan in De Panne en later werd hij overgeplaatst naar het Militair hospitaal in Mortain, dept. Manche, Frankrijk. Op 16 januari 1919 kwam hij terug in Militaire Hospitaal L'Océan om via het centrum van oud-militairen in Leysele te demobiliseren op 23 april 1919. Op 22 augustus 1917 werd hij zelf voor een maand opgenomen in het Militair Hospitaal L'Océan, toen hij door obusdeeltjes gekwetst werd in het aangezicht en aan het rechterbeen. Hierdoor werd hij na de oorlog voor 20% oorlogsinvalide verklaard.

Na de oorlog kende het Ministerie van Oorlog hem de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis met palm, was vuurkruiser, ridder in de Kroonorde met zwaarden, ridder in de Orde van Leopold II met zwaarden en 8 frontstrepen en 1 kwetsuurstreep.