Geboren te Tildonk op 8 december 1896 als zoon van Petrus Julianus Lens (geboren te Tildonk op 27 januari 1861 en aldaar overleden op 3 augustus 1912) en van Barbara Antoinette Bogaerts (geboren op 17 december 1866 te Herent). Josephus woonde met zijn vrouw Maria Vanhumbeeck (geboren te Buken op 15 december 1898 en overleden te Leuven op 12 oktober 1979) in de Haachtstraat 22 in Buken. Maria was de dochter van het echtpaar Vanhumbeeck-Budts. Josephus overleed te Buken op 22 februari 1956.

Via het statuut van Speciaal Contingent 1915 kwam hij in het rekruteringscentrum begin 1915 zich als 19-jarige vrijwillig aanmelden voor militaire dienst in het Belgisch leger.
Na de noodzakelijke opleiding liet hij zich op 22 mei 1915 als soldaat Tweede Klasse inlijven bij het 13^de Linie Regiment. Op 2 augustus 1918 diende hij te verschijnen voor het militair tribunaal van de Vierde Leger Divisie wegens het negeren van een bevel van zijn directe overste in de nabijheid van de vijand. Hij werd hiervoor veroordeeld tot 5 jaar opsluiting. Maar in de rand van het uitvoeringsbesluit leest men : "Hij heeft het korps nooit verlaten". Op 14 oktober 1918 werd hij gewond en werd hij geëvacueerd naar het Militair Hospitaal L'Océan in De Panne. Op 27 oktober 1918 kon hij naar zijn eenheid terugkeren waar hij verder zijn straf diende uit te zitten. Op 10 juni 1919 werd hij terug in ere hersteld en kon hij op 16 juni demobiliseren.

Na de oorlog werd hij bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille, de Oorlogsmedaille voor Strijder-Vrijwilliger 1914-1918, hij was houder van het Vuurkruis, het Oorlogskruis met palm en kreeg 5 frontstrepen.