Geboren te Kampenhout op 6 november 1893 als zoon van Jean-François Michiels en Jeanne-Marie De Ridder. Hij was gehuwd met Joanna Livina Moniens (geboren te Kampenhout op 17 juli 1896 en overleden te Vilvoorde op 9 december 1971). Ferdinand overleed op 5 november 1982 te Leuven en hij werd begraven op de gemeentelijke begraafplaats van Berg.

Bij het uitbreken van de oorlog in 1914 vervulde hij juist zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1913.
Bij de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij meteen ingedeeld als soldaat Tweede Klasse bij het 1^ste Regiment Wielrijders Karabiniers. Op 13 augustus 1914 werd hij gekwetst aan zijn knie door een trap van een paard en werd hij opgenomen in een hospitaal in Brussel. Op 23 september 1914 werd hij in het Militair Hospitaal te Brussel krijgsgevangen gemaakt en meteen afgevoerd naar Duitsland, waar het trage genezingsproces van zijn wonde zorgde voor een opname op 2 oktober in een hulphospitaal in Berlijn. Op 30 oktober kon hij het hospitaal verlaten maar hij werd onmiddellijk overgebracht naar een gevangenenkamp in Döberitz. Döberitz ligt in de nabijheid van Berlijn. Op 2 mei 1918 werd hij wegens een zware ontsteking aan het rechter kniegewricht naar het een hospitaal overgebracht in Tilsit, dat hij op 11 juni 1918 mocht verlaten om gerepaterieerd te worden naar België op 12 november 1918. Tilsit behoorde toen nog bij het Koninkrijk Pruisen, de gemeente lag in Oost-Pruisen aan de rivier de Memel, maar is tegenwoordig grondgebied van Rusland en heet Sovjetsk. Op 14 november 1918 werd hij nog ingeschreven bij de 5^de Compagnie van de Administratie-troepen en dit tot aan zijn demobilisatie op 30 september 1919.

Na de oorlog werd hij door het Ministerie van Oorlog bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille.