Geboren te Elewijt op 27 oktober 1889 als zoon van Joannes Marcelis Pauwels (geboren te Elewijt op 10 januari 1855) en van Isabella Van Steenwinckel (geboren te Berg op 24 juli 1851). Hij was gehuwd met Maria Constantia De Coster (geboren te Berg op 30 november 1894 en overleden te Kampenhout op 25 februari 1991). Hijzelf overleed te Berg op 4 juni 1970. Hij woonde in de Kampenhoutbaan 2 te Berg.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1909.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij ingelijfd als soldaat Tweede Klasse bij het Transport Korps van het 2^de Regiment Lanciers, dat gekazerneerd lag te Luik. Een dag later, op 2 augustus, werd hij gekwetst aan de voet. "Bij het terugtrekken van het regiment, heb ik mij bij het afdalen van een berg gekwetst toen ik van mijn paard wilde afstijgen, daar het zich had losgetrokken van de wagen. Ik werd door het Belgische Rode Kruis overgebracht naar het hospitaal 'L'Institut des Petits Frères Rue de Ghlin te Luik". Op 8 augustus werd hij krijgsgevangen genomen en op 18 augustus 1914 verhuisde hij naar het krijgsgevangenenkamp Soltau, een gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen (gelegen op het middelpunt van de wegen Hamburg, Bremen en Celle), waar hij werd verzorgd door het Duitse Rode Kruis. Op 9 december 1918 werd hij gerepatrieerd naar België, waar hij terecht kwam in het Centrum voor Oud-Militairen van de Genie in Etterbeek. Hij demobiliseerde via het 2^de bataljon van de werktroepen die gekazerneerd waren te Tervuren op 4 september 1919.

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Landsverdediging hem met de Zege- en Herinneringsmedaille.