Geboren te Kampenhout op 24 december 1894 als zoon van Joannes Baptista Vander Meiren (geboren te Berg op 26 november 1851) en van Barbara Lucia Goossens (geboren te Kampenhout op 22 december 1851). Zij was de dochter van Joannes Franciscus Goossens en van Anna Theresia De Laet. Hij was gehuwd met Maria Vandermaelen, dochter van het echtpaar Vandermaelen-Heymans, geboren in Kampenhout op 1 september 1898 en er overleden op 1 januari 1980. Na de oorlog werkte hij in het familiebedrijf, Meubelfabriek Vander Meiren te Kampenhout. Hij stopte met zijn actieve loopbaan in 1966. Hij overleed te Kampenhout op 21 september 1980.

Daar zijn broers, Edward, Lambert en Sabinus Vander Meiren al van tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 in het leger waren ingedeeld, wilde hij zich als vrijwilliger laten aansluiten bij het Belgisch leger. Bij een laatste medische controle tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij echter 'niet geschikt gevonden' voor actieve legerdienst. Doch op 24 september 1914 ging hij zich toch als vrijwilliger aangeven in de kazerne te Kontich. Het rekruteringsbureau gaf hem de stempel mee van 'geschikt voor de dienst' en een dag later zat hij op de trein naar een Belgisch opleidingskamp in Querqueville, een plaats bij de stad Cherbourg, in Normandië Frankrijk. Na een stevige opleiding werd hij op 19 februari 1915 toegevoegd aan het 2^de Regiment Jagers te Voet, een eenheid die hij in oktober 1917 ruilde voor de 6^de C^ie van het 5^de Regiment Jagers te Voet. Hij demobiliseerde op 31 januari 1919 via de administratieve troepen in het Centrum voor Oud-Militairen in Etterbeek, Brussel.

Na de oorlog werd hij door het Ministerie van Oorlog bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis met palm en bekwam hij de vuurkaart en 7 frontstrepen.