Geboren in Kampenhout op 2 februari 1889 als zoon van Frans Verboomen en Therese Verstraete. Hij was gehuwd met Clementine De Prins en woonde in de Frijselstraat te Berg. In 1978 verbleef hij in het rustoord Ravestein in de Ravesteinstraat 50 in Hever.

Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij ingelijfd bij de 10^de C^ie Hulptroepen bij het 20^ste Linie Regiment. Hij demobiliseerde te Brugge op 1 augustus 1919.

Na de oorlog werd hij bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Kruis van officier in de Kroonorde met gulden zwaarden, ridder in de Kroonorde met zwaarden, ridder in de Orde van Leopold II met zwaarden, Oorlogskruis met palm en medaille van de Strijder-Vrijwilliger 1914-1918 en 8 frontstrepen.

In het Heemkundig magazine van Heemkring Ravensteyn, 1994 - 2 lezen we :

Joannes Emilius Verboomen, geboren te Kampenhout in 1889, weduwnaar van de in 1935 overleden Clementine De Prins, komt in 1937 de woning aan de Leuvensesteenweg 201 te Boortmeerbeek betrekken met zijn zonen Livinus en Gaston. Livinus huwt in 1945 met buurmeisje Yvonne Janssens, doch verongelukt dodelijk te Muizen kort daarna. Gaston trouwt in 1948 eveneens met een buurmeisje, Leontine Witpas en verongelukt met zijn moto nog in hetzelfde jaar. Het leed van de brave vader Emiel moet verschrikkelijk geweest zijn en toch leefde hij, zoals het hoort, moedig verder. Hij blijft er nog ruim dertig jaar alleen wonen, want eerst op het einde van de zeventiger jaren, als hij de leeftijd van 90 jaar nadert, wordt hij opgenomen in het Heverse rustoord, waar hij overlijdt.