Geboren op 22 december 1886 te Nederokkerzeel als zoon van Ludovicus Verbelen (geboren op 20 juli 1854 te Nederokkerzeel) en van Maria Angelina Vanderwilt (eveneens geboren te Nederokkerzeel op 28 december 1852). Frederik was ongehuwd.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1906.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij als soldaat Tweede Klasse en als kanonier ingelijfd bij de 4^de C^ie bij het Spoorwegbataljon van de Hulptroepen van de Genie.
Op 25 juli 1918 werd hij gewond te Nieuwpoort bij de 'De Brug der Zuchten' en diezelfde dag overleed hij om 1.30 uur ten gevolge van zijn opgelopen verwondingen in het Belgisch Militair hulphospitaal van L'Océan in Vinkem. Hij werd geveld door obusscherven in de benen en in de rechtervoet.

Hij werd eerst begraven op het Militair Kerkhof in De Panne om dan op 31 januari 1923 te worden herbegraven op de gemeentelijke begraafplaats van Nederokkerzeel. Het stoffelijk overschot kwam 's morgens vanuit De Panne via de spoorwegen op 31 januari 1923 toe om in de namiddag te worden herbegraven in Nederokkerzeel.

Postuum nam zijn schoonbroer Joannes De Becker, de man van Julie Verbelen, de eretekens uitgereikt door het Ministerie van Landsverdediging in ontvangst. Het ministerie bedacht hem met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis en 5 frontstrepen.

De dagdossiers van de Vierde Legerdivisie vermelden tussen 17 uur en 3.15 uur een 40-tal obussen van groot kaliber, afgevuurd vanuit een marinekanon in Nieuwpoort en in Fortem. Om 3.15 uur valt er een granaat op barak 58 aan de weg van Fortem naar Lampernisse. Op dat ogenblik is daar het 4^de peloton TSF (draadloze telegrafie) waartoe ook Ferderik Verbelen behoorde, aanwezig. Het peloton telt 'vijf' doden en 10 gewonden. Volgens de militaire fiches van het Kenniscentrum van het IFF-museum zijn er zes doden. In Fortem was een Frans 240 mm-kanon het doelwit.