Geboren te Lichtaart op 18 juni 1892 als zoon van Petrus Modestus Wijckmans en Maria Julia Elisabeth Raeymaekers. Alexander was geestelijke, gekend onder de naam 'Pater Isfried'.

Hij ging het leger in als soldaat Tweede Klasse bij het 8^ste Linie Regiment. Daar werd hij meteen toegevoegd als tweede brancardier bij het 8^ste Linie Regiment.
Hij werd gewond in Ramskapelle op 9 oktober 1916 en op 10 oktober 1916 overleed hij ten gevolge van zijn opgelopen verwondingen in het Belgisch Militair hospitaal ^L'Océan in De Panne. (Hij werd getroffen door een geweerkogel en had een bekkenbreuk). Hij werd begraven op de Militaire Begraafplaats aan de Heldenweg te Adinkerke (graf 1082).

Een belangrijke rol was weggelegd voor de brancardier en aalmoezenier. Brancardiers waren geen gevechtsmilitairen. Geestelijken (broeders, paters, seminaristen) werden vaak in de rol van brancardier ondergebracht (met rode kruisband om de linker arm). De rol van brancardier kon evengoed door niet-geestelijken uitgevoerd worden; we denken hierbij in hoofdzaak aan leerkrachten (regenten, onderwIJzers). Geestelijken en leerkrachten waren vrijgesteld van legerdienst en kregen een beperkte opleiding als brancardier. Priesters kregen meestal een taak als aalmoezenier. Geestelijken kon men aanvankelijk herkennen aan hun soutanes. Met behulp van enige auto's en karren werden gewonden en doden opgehaald van het slagveld. Elke compagnie beschikte over twee brancardiers. De brancardiers waren belast met de evacuatie van de lijken naar de begrafenispost en het delven van de grafkuilen (het kisten zou pas in 1915 geschieden). Ze doorzochten de kleren van de lijken en verzamelden de identiteitsstukken in een speciaal linnen zakje, dat werd verzegeld (o.a. militair zakboekje en "plaque d'identité"). Het verzegelde pakje werd afgeleverd aan het hoofd van de compagnie, vergezeld van enkele formulieren. Vóór het dichtgooien van de graven werden de lijken bedekt met een laag ongebluste kalk voor een snellere ontbinding (indien aanwezig).