Geboren te Buken op 4 oktober 1883 als gewettigde zoon van landbouwer Alfonsus Beckers (geboren te Tildonk op 18 mei 1875) en van dienstmeid Eulalia Louiza Scholtus (geboren te Moeskroen op 21 oktober 1860). Joannes was gehuwd met Maria Bonvoisin. Tijdens de oorlog vertrok hij met vrouw en kinderen naar Elisabethstad (nu Lubumbashi) in het voormalige Belgisch-Congo, waar hij in dienst ging bij de 'Union Minière du Haut Katanga'.

Na zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1905, werd hij tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 toegevoegd in de graad van onderofficier aan het 2^de Genie Regiment. Na de val van Antwerpen in oktober 1914 werd hij samen met zijn compagnie gevangengenomen aan de Belgisch-Nederlandse grens en meer bepaald in Koewacht. Nadat hij was ontdaan van zijn legeruniform werd hij meteen doorgevoerd naar het interneringskamp Harderwijk in Nederland. Na enkele ontsnappingspogingen lukte hij er toch in om in 1915 het kamp ongemerkt te verlaten. Na een paar weken van rondzwerven kwam hij op 10 september 1915 terecht in het trainingskamp van de Genie in Ardres, een gemeente in het Franse departement Pas-de-Calais, arrondissement Saint-Omer. In deze periode (1915) leed het Belgische leger aan een tekort aan officieren. Zelfs noodoplossingen konden de nood niet lenigen (gepensioneerde officieren bijvoorbeeld). Dit tekort door geleden verliezen moest aangevuld worden. Daarom werd beslist hierdoor scholen op te richten, de zogenaamde Centre d'Instruction des Sous-Lieutenants Auxiliares (C.I.S.L.A). Bepaalde soldaten werden tijdens hun basisopleiding opgemerkt en werden toegelaten om zich te melden bij de C.I.S.L.A.
Er werden vier van deze C.I.S.L.A. opgericht: infanterie (Gaillon - Château d'Amboise, 15.01.1915), cavalerie (Guines, Calais, 22.04.1915), artillerie (Audresselles, 14.04.1915) en de genie (Ardres, 15.05.1915). De opleiding was vooral praktisch gericht en duurde eerst amper een maand om later te evolueren naar vier maanden.

Na zijn opleiding scheepte hij september 1915 in om in dienst te gaan als sergeant bij de Koloniale Troepen in Belgisch Congo. Hij verbleef er tot 15 maart 1919 in Costermansville (nu Bukavu), de hoofdstad van Zuid-Kivu aan de zuidwestelijke rand van het Kivumeer. Hij demobiliseerde vanuit het 'Bureau Belge' in Parijs.

Na de oorlog werd hij door het Ministerie van Landsverdediging bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis en 6 frontstrepen.