Geboren te Berg op 1 mei 1892 als zoon van Mathildis Berckmans (geen vader gekend). Hij was eerst gehuwd met Martha Maria Tobback (geboren te Kampenhout op 1 januari 1896 en overleden te Berg op 3 februari 1929). Een tweede keer trad hij in het huwelijk met Maria Van Ingelgom (geboren in Berg op 4 januari 1900 en overleden in Bonheiden op 10 januari 1977). Eduard was de gemeenteontvanger van Berg en woonde samen met zijn vrouw op de Leuvensebaan te Berg. Hij overleed in Berg aan de feesttafel op 1 januari 1974 op de leeftijd van 82 jaar ten gevolge van een hartfalen.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1912.
Hij was net op verlof gezet, toen hij tijdens de mobilisatie van 1 augustus 1914 als korporaal ingedeeld werd bij het 9^de Linie Regiment. Op 11 juli 1918 werd hij in de sector Pervijze in de munitieopslagplaats van de loopgraven 51 en 52 zwaar gekwetst aan de linker borst en linker dij door rondvliegende garnaatscherven. Hij verwondde zich bij het herplaatsen van granaatkisten. Hij werd overgebracht naar het Belgisch militair hospitaal van Calais-Virval. Na de oorlog werd hij door deze opgelopen verwondingen voor 35% invalide verklaard.

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Oorlog hem met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis, de medaille voor Oorlogsvrijwilliger 1914-1918, vuurkruiser en 8 frontstrepen.

Zijn pelotoncommandant zei over hem : "Hij was een moedige korporaal, die zijn strepen meer dan ooit heeft verdiend bij de slag om Merkem op 17 april 1918".