Geboren in Londerzeel op 12 januari 1889 als zoon van Eduard De Borger en Maria De Brandt. Hij woonde in de Meerstraat 93 te Londerzeel. Hij huwde met Emma Van de Maele en op 6 juni 1953 woonde hij aan de Brusselsebaan 19a te Hekelgem om dan op 10 mei 1966 te verhuizen naar de Schoolstraat nº 11 in Kampenhout.

Ging het leger in als soldaat Tweede Klasse vrijwilliger met premie bij het 3^de Cie van het 12^de Linie Regiment. Op 14 oktober 1918 werd hij nog gekwetst in Beythem (Rumbeke) en geëvacueerd naar het 'depôt des invalides de la guerre' in Beveren-aan-de IJzer. Op 15 oktober 1918, toen zijn eenheid meewerkte bij het ontruimen van de 'Flandernstellung', werd hij gekwetst door een splinterbom, toen zijn compagnie in open veld een polder trachtte over te steken. Hij demobiliseerde op 21 juni 1919.

Hij werd bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille, de Militaire Decoratie Tweede Klasse en 8 frontstrepen.