Geboren te Kampenhout op 2 december 1889, als zoon van Joannes Augustus De Coster (geboren te Kampenhout op 10 maart 1843) en van Catharina Antonia Peeters (geboren te Leuven op 5 september 1852).

Hij werd tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 ingedeeld als soldaat Tweede Klasse bij het 11^de Linie Regiment.
Toen hij zich verwondde aan zijn rug en zich op 15 augustus 1914 voor verzorging aanbood bij een hospitaal in Herstal bij Luik, werd hij door de Duitsers krijgsgevangen genomen. Hij werd meteen weggevoerd naar het krijgsgevangenenkamp Altengrabow, dat hij op 9 januari 1919 kon verlaten met 115,20 RM als Duitse vergoeding in zijn zakken.

Altengrabow werd gebruikt als krijgsgevangenenkamp Dörnitz Altengrabow tijdens de Eerste Wereldoorlog. Er zaten doorheen heel de Eerste Wereldoorlog zo'n 12.000 krijgsgevangenen van verschillende landen. Vele van de geïnterneerden waren Belgen en er kwam na het einde van de oorlog onder andere een Belgisch hulpcomité naar het kamp.

Volgens getuigenissen was het kamp zeer slecht uitgerust. Er waren zelfs geen stoelen, tafels of banken. De gevangenen sliepen in tot barakken omgebouwde paardenstallen. In iedere barak zaten tussen de 400 en 600 krijgsgevangenen, die met prikkeldraad afgeschermd werden van de andere naastliggende gevangenencomplexen. Tussen deze gebouwen patrouilleerden ook voortdurend Duitse bewakers. Er werd met 33 man naast elkaar geslapen en men lag 3 hoog en de matrassen waren slechts opgevuld met kranten of stro, waardoor er ook veel vlooien zaten. Heel wat krijgsgevangenen en soms gehele barakken hadden niet eens matrassen voor de bedden, in die gevallen moesten de gevangenen op de houten latten of op de vloer slapen. De mannen die in het kamp zaten, hadden ook weinig mogelijkheden voor hygiëne, er waren slechts 10 waterkraantjes voorzien voor iedere 3 barakken, dus voor 1600 tot 1800 man.