Geboren te Kampenhout op 10 maart 1879 als zoon van Calixte De Coster en Sophie Schroef. Gehuwd en vader van 3 kinderen.

Hij vervoegde het Belgisch Leger op 1 oktober 1914 als Reserve-Luitenant bij het 6^de bataljon Wielrijders. Van 1 oktober 1914 tot 4 oktober 1915 was hij in het opleidingscentrum n° 8, van 5 oktober 1915 tot 15 december in het opleidingscentrum n° 3. Vanaf 11 februari 1916 engageerde hij zich voor 'Union pour la Belgique et les pays alliés et amis', een organisatie die zich inzette om het leven draaglijk te maken voor de Belgische soldaten die naar Parijs werden gestuurd om uit te rusten en moreel te worden opgeknapt. Op 20 april 1916 werd hij terug naar het opleidingscentrum n° 3 (Saint-Lô) gestuurd om op 12 juni 1916 om disciplinaire redenen ontslagen te worden uit het leger en via een KB van 12 juni 1916 op pensioen te worden gestuurd. Een pensioen dat men kon verantwoorden door zijn kwetsuur die hij had opgelopen op 9 oktober 1914 tijdens een speciale opdracht van zijn korps, het 6^de Bataljon Wielrijders. In Kwatrecht geraakte hij zo erg gekwetst dat hij zijn rechter arm niet meer kon gebruiken en hij werd hiervoor naar Engeland geëvacueerd om daar maanden te worden verpleegd.