Geboren te Buken op 3 juli 1876 als zoon van Guilielmus Geets (geboren op 24 november 1831 te Buken) en van Anna Virgina Meys (geboren in Nederokkerzeel in het jaar 1844). Hij huwde op 11 april 1907 met Maria Christina Heymbeeck (geboren in Kampenhout-Relst op 28 december 1885 en overleden op 100-jarige leeftijd in Herent op 13 juli 1986). Zij was de dochter van Joannes Baptista Heymbeeck (°1852) en van Anna Catharina Wouters (1850-1944). Emiel woonde samen met zijn vrouw aan de Haachtsesteenweg nº27 te Buken. Hij overleed op zondag 8 augustus 1948 te Buken op 72-jarige leeftijd.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1896.
Hij tekende op 1 oktober 1896 voor vier jaar legerdienst en werd voor die periode toegevoegd als soldaat Eerste Klasse bij het 9^de Linie Regiment. Hij verliet het leger op 22 juli 1900. Hij werd voor de actieve dienst voor de Eerste Wereldoorlog niet meer opgeroepen. Zijn militair dossier stopt op 22 juli 1900.

Na de Onafhankelijkheidsverklaring zou het jonge België de militiewetgeving van het Koninkrijk der Nederlanden blijven hanteren. Deze had uitdrukkelijk gesteld dat het leger voor het grootste deel uit vrijwilligers moest bestaan. De inwoners van de jonge monarchie voelden zich niet tot het leger aangetrokken en zodoende bleef de loting de voornaamste bron van rekruten. Jaarlijks maakte het leger een tabel op met het aantal mannen dat nodig was om de regimenten op sterkte te houden. Op basis van deze gegevens werd berekend hoeveel personen er moesten geloot worden per provincie, kanton, stad of gemeente. Jaarlijks werden zodoende 10.000 (vanaf 1869 12.000) jongelingen gevraagd om het vaderland te dienen. Dit betekende, rekening houdend met de toenmalige bevolking dat ongeveer 1 op 410 Belgen onder de wapens moest; voor de twintigjargen was de verhouding ongeveer 1 op 4.

In de praktijk kwam dit erop neer dat de lage nummers, oftewel deze lager of gelijk aan het aantal dat nodig was om de sterkte van het contignent te garanderen, zich er hadden 'ingeloot'. De loting werd afgeschaft door de nieuwe militiewet van 1 december 1909, vanaf dan werd de algemene dienstplicht, d.w.z. een zoon per gezin, ingevoerd. Het was, volgens de legende, de laatste wet die Koning Leopold II op zijn sterfbed goedkeurde en tekende. Leopold II stierf op 17 december 1909.