Geboren in Schaarbeek op 3 maart 1895 als zoon van Maria Hanssens (vader onbekend) en was gehuwd met Jeanne Verschueren. Hij woonde op het Houffalizeplein n° 1 te Schaarbeek en werkte als meestergast in een weverij. Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde hij samen met zijn vrouw en kinderen naar de Henri Bergéstraat te Schaarbeek.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1912.
Hij werd op 1 augustus 1914 gemobiliseerd als vrijwilliger met premie en als soldaat Tweede Klasse bij de 3^de C^ie van het 5^de Linie Regiment. Op 12 september 1914 werd hij gekwetst en overgebracht naar een hospitaal in Antwerpen. Op 3 oktober 1914 werd hij geëvacueerd naar een hospitaal in Ieper om op 21 oktober 1914 verder te worden gevoerd naar Hospitaal Carino in Calais. Vanuit Calais werd hij op 26 oktober getransporteerd naar hospitaal 38 in Villedieu. Even werd hij ingeschreven in het opleidingscentrum te Saint-Pair om vervolgens op 27 januari 1916 te worden getransporteerd naar het Centrum voor Oud Militairen in Auvours. Een paar dagen later werd hij via het Centrum voor Oud Militairen terug verwacht bij het 15^de Linie Regiment. Op 1 juli 1919 werd hij vermist en pas teruggevonden op 31 juli 1919. Voor deze periode werd hij beschouwd als deserteur en werd hiervoor door de krijgsraad van de 2^de Legerdivisie veroordeeld tot 40 dagen militaire gevangenis. Hij kreeg hiervoor amnestie op 28 juni 1921. Hij demobiliseerde op 16 oktober 1919 via de 10^de Cie van het 5^de Linie Regiment.

Na zijn amnestie verkreeg hij de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis, ridder in de Orde van Leopold II met zwaarden, hij was ook houder van het Vuurkruis en 6 frontstrepen.