Geboren te Berg op 20 oktober 1893 als zoon van Joannes Baptista Meys (geboren te Nederokkerzeel op 26 februari 1820 en daar overleden op 17 april 1899) en van Maria Elisabeth Peeters (geboren op 21 januari 1824 te Nederokkerzeel en daar overleden op 6 februari 1886). Vader Joannes was veldwachter in Nederokkerzeel. Franciscus huwde met Helena Poels (geboren te Kampenhout op 3 februari 1900 en overleden te Brussel op 31 oktober 1938). Hij woonde met vrouw en kinderen op de Haachtsteenweg 6 te Berg. Later hertrouwde hij met Maria Lucie Coen (geboren te Kampenhout op 24 januari 1905) en hij overleed te Berg op 14 januari 1972.

Hij was tijdens de algemene mobilisatie intensief bezig aan zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1913.
Op 1 augustus 1914 werd hij in het leger als adjudant toegevoegd bij het 1^ste Regiment Grenadiers. Op 26 oktober 1914 werd hij gewond te Pervijse. De verwonding situeerde zich bij het middenhandsbeentje van de linkerhand. Deze kwetsuur speelde hem voor enkele jaren serieuze parten en werd het voor hem een martelgang van het ene hospitaal naar het andere. Vervolgens werd hij verpleegd in de hospitalen van Langrune-sur-Mer (Calvados), in Luc-sur-Mer, Asnelles-sur-Mer, Rouen, Orival, Vernon en Mortain, al deze militaire hospitalen liggen in buurland Frankrijk. Na een globaal eindonderzoek werd hij ongeschikt bevonden voor de velddienst en werd hij op 28 december 1916 naar Le Havre gestuurd om te werk gesteld te worden op de burelen van het departement Oorlogsadministratie van de Belgische regering in ballingsschap in Sainte-Adresse. Na de wapenstilstand werd hij in november 1918 overgeplaatst naar de administratieve diensten te Brussel van waaruit hij tevens demobiliseerde op 1 februari 1919.

Na de oorlog werd hij door het Ministerie van Landsverdediging bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille en hij was vuurkruiser.