Geboren te Kampenhout op 30 oktober 1888 als zoon van Petrus Josephus Tobback (geboren te Kampenhout op 23 juni 1861) en van Maria Theresia Carels (geboren te Kampenhout op 12 mei 1867). Ludovicus was toen ongehuwd. Later is hij gehuwd met Clementina Lucia Peeters (geboren te Buken op 21 november 1896 en aldaar overleden op 27 juli 1940). Ludovicus woonde met Clementina en hun zoon Raymond in de Bukenstraat 18 te Kampenhout (Wilder).

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1908.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij ingedeeld in het leger als soldaat Tweede Klasse bij het 7^de Linie Regiment. Hij werd op 24 augustus 1914 gekwetst en overgebracht naar een militair hospitaal te Leuven om vandaar op 5 september 1914 voor verzorging en revalidatie te worden overgebracht naar het Depot van de Genie 'Sint-Bernard' in Hemiksem. Op 30 oktober 1915 werd hij krijgsgevangene gemaakt en overgebracht naar het krijgsgevangenenkamp Sennelager bij Paderborn, Duitsland. In Sennelager werden de geïnterneerden ingedeeld per land. Zo werden Belgen, Fransen, Britten en Russen, snel gegroepeerd op nationaliteit (de Belgen en de Fransen werden echter samengeplaatst). Tijdens de oorlog bleef de aanvoer van krijgsgevangenen gevoelig stijgen zodat men diende uit te breiden met Senne I, Senne II, enz. Een naastgelegen oefenkamp in Staumühle, ten noorden van Senne I, werd eveneens tot krijgsgevangenkamp omgebouwd waarin ook heel wat Belgen werden ondergebracht die werden gevangengenomen tijdens een poging om Nederland te bereiken of die veroordeeld werden door de militaire gerechtshoven. Op 12 november 1918 werd Louis gerepatrieerd naar België, waar hij terecht kwam in het Centrum voor Oud-Militairen te Leisele. Vanuit Leisele demobiliseerde hij op 1 februari 1919.

Louis vertelt over zijn gevangenneming:

"Toen wij met ons regiment te Korbeek-Lo lagen, ben ik ziek geworden (bloedspuwing). Ik ben naar Leuven gekomen met de compagnie machinegeweren van mijn regiment en dan naar het hospitaal te Leuven overgebracht ter verzorging. Het tijdstip komt overeen met dat van de slag van Halen. Ik werd nadien overgebracht naar het Militair Hospitaal te Mechelen. Toen de Duitsers voor de stad verschenen werd ik naar het depot van Hemiksem bij Antwerpen overgeheveld, alwaar de dokters zich over mij ontfermden en mij terug naar huis stuurden. Maar ik bleef in mijn militaire uitrusting totdat ik in de maand oktober 1915 krijgsgevangen werd gemaakt en ik meteen werd getransporteerd naar Duitsland, juist rond het tijdstip, dat mijn toestand terug goed was zodat ik de toelating zou gekregen hebben het front te vervoegen".

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Landsverdediging hem met de Zege- en Herinneringsmedaille en met 1 frontstreep.