Geboren te Kemseke op 23 april 1890. Hij woonde in het dorp van Kampenhout en was gehuwd met Charlotte Ida Francisca Van Halle en hij was wachtmeester bij de Rijkswacht van Kampenhout. Na de Tweede Wereldoorlog woonde hij in de Statiestraat n° 28 te Kampenhout. Hij overleed te Kampenhout-Relst op 24 december 1957.

Hij deed zijn militaire dienstplicht in de lichting van 1909.
Hij kwam na de mobilisatie van 1 augustus 1914 terecht bij de korps van de Gendarmerie. Hij maakte zijn dienst bij onder andere de mobiele eenheid te Calais, Le Havre en Rouen. Op 8 augustus 1914 werd hij voor een eerste keer opgenomen in een militair hospitaal wegens een longaandoening en dit voor een periode van 6 maanden; een tweede keer gebeurde dat op 20 juni 1918 omdat hij wegens een longtuberculose werd opgenomen. Na de oorlog werd hij voor 75% oorlogsinvalide verklaard wegens longtuberculose en reuma.

Na de oorlog kende het Ministerie van Oorlog hem de Zege- en Herinneringsmedaille toe, het Kruis van Ridder in de Orde van Leopold II met palm en 2 frontstrepen.