Geboren te Berg op 22 november 1882 als zoon van Adèle Verbist (vader onbekend). Hij woonde aan de Richard Vandeveldestraat 74 te Schaarbeek, samen met zijn eerste vrouw Maria Vermaelen en hun twee kinderen. Hij was marktkramer van beroep. Als bijzonder lichamelijk kenmerk werd er vermeld, dat hij een groot litteken tussen de linker duim en wijsvinger bezat. Na het overlijden van zijn eerste echtgenote Maria huwde hij met Stephania De Wulf. Joannes overleed te Vorst op 10 februari 1963.

Hij deed zijn militaire dienstplicht in het leger als milicien van de lichting 1902.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus werd hij ingedeeld als soldaat Eerste Klasse bij het 2^de Artillerie Regiment. Op 6 december 1914 ging hij over naar de 13^de C^ie van werkerstroepen van de Artillerie. Op 11 november 1915 werd naar de opleidingsbatterij van de Genie gestuurd om vanaf 1 november 1916 toegevoegd te worden aan de 9^de batterij van de Genie in Eu (Seine-Maritime). Tijdens de oorlogsjaren breidde de Belgische artillerie zijn arsenaal uit met steeds zwaardere stukken; van kanonnen, houwitsers en mortieren met een kaliber gaande van 105 mm, naar 120mm, tot 150 en 155mm. Het waren hoofdzakelijk Franse stukken. Technisch werd er vooruitgang geboekt op alle domeinen. De verbeterde munitie verhoogde de vuurkracht en de dracht van de artilleriestukken, een vuurkracht die menigmaal de eigen aanvallen deed doodbloeden in de bomkraters die zij zelf vormden in het bestookte vijandelijk gebied. In dit terrein kon enkel nog de infanterie vorderen, maar bleef de artillerie vaststeken in zijn eigen bomkraters. Joannes-Baptiste demobiliseerde op 1 februari 1919 vanuit het kamp van Beverlo.

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Oorlog hem met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Kruis van Ridder in de Orde van Leopold II, het Oorlogskruis en 4 frontstrepen.