Geboren te Beernem op 26 september 1891 als zoon van Henricus Verplancke (geboren te Oostkamp op 16 oktober 1854) en van Sylvie Vermeulen (geboren te Beernem op 28 februari 1865). Hij was gehuwd met Maria Catharina Delvosalle en overleed in Kampenhout op 6 november 1940. Hij was lid van de gendarmerie als wachtmeester Eerste Klasse van de Rijkswachtbrigade. Net voor het uitbreken van de oorlog deed hij dienst bij de gendarmerie, die in Limburg opereerde aan de Nederlandse-Belgische grens. Hij woonde in de Pelserstraat 18 in Maaseik. Na de oorlog werd hij overgeplaatst naar de rijkswachtkazerne te Kampenhout.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1911.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij ingedeeld als soldaat Eerste Klasse bij het 2^de Regiment Jagers te Voet. Hij demobiliseerde vanuit het 5^de Bataljon van het 1^ste Regiment Karabiniers.

Na de oorlog werd hij door het Ministerie van Landsverdediging bedacht met de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis met palm, het IJzerkruis, was houder van de vuurkaart, het kruis van ridder in de Orde van Leopold II, ridder in de Kroonorde met gouden palm en 4 frontstrepen.