Geboren te Nederokkerzeel op 16 maart 1887. Hij woonde te Erps-Kwerps in de Peperstraat n° 41. Hij huwde met Maria Mathilda Smets.

Hij deed zijn verplichte militaire dienst als milicien van de lichting 1907.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij toegevoegd als soldaat Tweede Klasse bij het 22^ste Linie Regiment. Tijdens de gevechten bij Sint-Margriete-Houtem werd hij op 18 augustus 1914 gekwetst door een schrapnel aan zijn rechterarm en linkeroog en afgevoerd naar het stedelijk hospitaal te Tienen. De oprukkende Duitsers gingen alle hospitalen af en namen de gewonde Belgische soldaten in krijgsgevangenschap. Op 31 augustus werd hij op transport gezet naar Duitsland. Hij werd eerst opgenomen in het hospitaal in Helmstedt, in de deelstaat Nedersaksen om vervolgens te worden doorgevoerd naar het krijgsgevangenkamp van Soltau, eveneens gelegen in Nedersaksen. Hij werd gerepatrieerd op 10 januari 1919 en doorgestuurd naar het Centrum voor Oud-Militairen in Etterbeek, Brussel. Vanuit dit Centrum (1^ste C^ie van de Administratie) demobiliseerde hij op 19 augustus 1919.

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Landsverdediging hem wel met de Zege- en Herinneringsmedaille, één gevangenisstreep en één kwetsuurstreep. Hij kon na de oorlog ook genieten van een stukje invalidepensioen (10% invalide).