Geboren te Boortmeerbeek op 29 maart 1891 als zoon van Jan Franciscus Waeyenborghs en Anna Maria Costermans. In 1920 huwde hij met Maria Philippina Vander Borght, winkelierster en dochter van Karel Vander Borght en van Julia Brandts. Zij woonden in Dorp nº 1 te Boortmeerbeek. Hij was bakker-handelaar. Ze kregen 2 dochters en een zoon. Hij overleed in Dora (Duitsland) op 20 november 1944.

Hij deed zijn verplichte militaire dienst als milicien van de lichting 1911.
Tijdens de mobilisatie op 1 augustus 1914 werd hij in het leger ingedeeld als soldaat Tweede Klasse bij het 2^de Regiment Karabiniers.

Na de Eerste Wereldoorlog kreeg hij van het Ministerie van Landsverdediging de Zege- en Herinneringsmedaille, het Oorlogskruis 1914-1918 en 8 frontstrepen.

Tijdens de 2^de Wereldoorlog ging hij in november 1941 bij het gewapend verzet. Hij werd op 3 maart 1944 als politieke gevangene opgepakt en naar het krijgsgevangenkamp Ellich-Dora gebracht waar hij overleed op 20 november 1944. Hij was aangesloten bij het verzet bij de Witte Brigade - Fidelio bij de groep Mertens.