Geboren te Kampenhout op 6 november 1883 als zoon van Joseph Winnepenninckx en van Maria Anna Van Langendonck. Hij woonde in de Ransfortstraat 67 in Sint-Jans-Molenbeek. Hij was gehuwd met Sophie Vanderbiest en samen hadden ze één kind.

Hij deed zijn militaire dienstplicht als milicien van de lichting 1903.
Tijdens de mobilisatie werd hij op 1 augustus 1914 ingedeeld als soldaat Tweede Klasse bij het Transportkorps van de 4^de Legerdivisie, die haar uitvalbasis had in Namen. Na de val van de forten rond Namen moest zijn eenheid zich terugtrekken naar Antwerpen. Op 10 oktober 1914 viel Antwerpen en voorzag hij een vlucht naar Nederland. Bij het overschrijden van de grens werd hij gevangengenomen om op 20 november 1914 te worden afgevoerd naar het interneringskamp Harderwijk in Nederland. Hij werd gerepatrieerd op 15 december 1918 en meteen doorgestuurd naar het Centrum voor Oud-Militairen te Etterbeek, van waaruit hij op 31 januari 1919 demobiliseerde.

Na de oorlog bedacht het Ministerie van Landsvedediging hem alleen met de Zege- en herinneringsmedaille.