Geboren te Melsbroek op 10 januari 1866 als zoon van Josephus Carolus of Karel Volkaert (Vilvoorde 1827-Erps-Kwerps 1901) en van Joanna Dorothea Straetmans. Zij waren pachters op het Schaliëndak tot 1942. Jan Volkaert stond aangeschreven als een uitstekende landbouwersknecht.

Hij werd als 'onnozel' bestempeld, omdat in de zielenlijst van de parochie vermeld stond als 'de zoon die onnozel is'. Hij stond bekend als 'Jan van Poentes'. Jan Volkaert werd samen met een andere inwoner van Kampenhout nl. Louis Hendrickx (79 j.) ('Rikske Kremassel' of 'Louike Tremassel') door de Duits Ulanen doodgeschoten. Hij overleed op 20 augustus 1914 om 18 uur in de namiddag in de Bukenstraat te Wilder in Kampenhout-Relst. In de marge stond: "doodgeschoten te Campenhout door den vijand den twintigsten Augustus duizend negenhonderd veertien" Het Oorlogsboek van het Davidsfonds vermeldde het als volgt: "Te Erps-Querbs den 26e Augustus 1914 werd de genaamde Jan Volkaert, wonende op 't gehucht Balkenstraat onder Erps, door de Duitschers doodgeschoten omdat hij zich bij hunnen doortocht op de straat bevond". In het dorp vertelde men dat 'Jan van Pointes' en 'Louis Kremassel' hun eigen put moesten graven voor ze doodgeschoten werden.

Jaarboek Campenholt 2014 (p.47):

Ondertussen werden andere burgers uit de wijk Vierstraten op 20 augustus omstreeks 17 uur, onder bedreiging om gefusilleerd te worden, afgevoerd richting kasteel van Wilder. Ook te Wilder werden inwoners gedwongen hun huizen te verlaten en de groep te volgen.
Op de velden in de buurt van het kasteel van Wilder werden twee inwoners van Wilder geëxecuteerd, die men kan identificeren als ouderling Judocus Hendrickx en mentaal gehandicapte Jan Hendrik Volkaerts. De gezamenlijke getuigenis van vier vluchtelingen uit Kampenhout in ballingschap te Merelbeke geeft meer details over deze gebeurtenissen, zoals hierna samengevat:

Toen de groep met vluchtelingen uit Buken en Vierstraten aankwam te Wilder, werden ook daar mensen uit hun huizen gehaald, waaronder de genoemde Volkaerts (48 jaar, wonende op een boerderij te Wilder bij zijn zuster) en Hendrickx (77 jaar oud, wonende tegenover Volkaerts, slechtziend). Op het moment dat de Duitsers voorbij marcheerden, was Hendrickx ten huize van Volckaerts aanwezig. De twee hulpbehoevenden wisten niet goed aan te sluiten bij de rijen van de overige groep vluchtelingen. Ter hoogte van het kasteel van Wilder, werden deze twee ongelukkigen uit de groep gehaald en na een kort schijnproces 30 meter verder in een veld geplaatst en geëxecuteerd. Dit gebeurde omstreeks 18 uur op 20 augustus 1914. De soldaten bekommerden zich verder niet om de lijken.