Hij werd geboren te Veltem-Beisem op 18 september 1925 als zoon van Dionisius Julius Derboven en Angelina Victorina Vanden Balck. Hij woonde samen met zijn moeder en zijn zuster Julia in de Dorpsstraat 16 te Kampenhout waar de moeder een café en cinema Rio uitbaatte. Hij sneuvelde voor het vaderland in de Nederlandse gemeente Ochten op 24 april 1945.

Jozef was zodanig in de ban van de verhalen van Kolonel Piron (zijn moeder was een kennis van de zus van Piron), dat hij zich niettegenstaande het verzet van zijn moeder, als oorlogsvrijwilliger opgaf. Hij vervoegde de Brigade Piron tijdens de reorganisatieperiode in december 1944.

De Brigade Piron had toen het Waasland uitgekozen als opleidingsgebied. De stad Sint-Niklaas en de gemeenten Temse en Hamme fungeerden als garnizoenplaatsen. Jozef Derboven kreeg er zijn opleiding en werd toegewezen aan het 1^ste bataljon te Sint-Niklaas. Eerst werd hij opgenomen in de A-Compagnie, nadien verhuisde hij naar de C-Compagnie (3^de peloton). Hij had als onderofficier, sergeant André Divry, een oudgediende van Engeland, die aan de zijde was van Jozef toen hij in de nacht van 24 april 1945 te Ochten op 19-jarige leeftijd sneuvelde.

Hij getuigde later
"Jozef Derboven bevond zich naast mij toen hij dodelijk getroffen werd door een vuurstoot van Duitse machinegeweren. Ik dacht mij te herinneren dat Jozef getroffen werd in de nierstreek. Het was toen 1 uur in de nacht op 24 april. De Duitsers aan de overzijde behoorden tot de 21^ste Para-Brigade. Onze patrouille kon enkele gevangen maken waaronder een generaal, tevens commandant van die Brigade. Tijdens deze patrouille werd enkel Jozef Derboven gedood. Ik herinner mij Jozef zeer goed, hij droeg een bril met ronde glazen".

Jozef Eduard Derboven werd begraven op de gemeentelijke begraafplaats van Mortsel, waar ook zijn vader Dionisius is begraven. Dionisius was slachtoffer van het bombardement op de Erla fabriek te Mortsel. Joseph werd postuum door het Ministerie van Landsverdediging bedacht met het oorlogskruis met palm.