Hij werd geboren te Buken op 27 juli 1896 als zoon van Henricus Vander Mosen (geboren 26 augustus 1865 te Buken en aldaar overleden op 25 maart 1932) en van Apollonia Maria Theresia Soetemans (geboren te Veltem-Beisem op 18 juni 1872 en overleden te Buken op 2 juli 1934). Louis huwde te Tildonk met Maria Schoeters (geboren op 4 oktober 1902 te Tildonk en overleden te Brussel op 16 december 1974).

Louis Vander Mosen wonende in de Woeringstraat te Tildonk (nu Electro Mariën), werd op 3 maart 1944 door de Duitsers opgepakt en op 8 mei 1944 op konvooi gezet naar het concentratiekamp Buchenwald ten noorden van Weimar (Thüringen). Van daaruit werd hij overgeplaatst naar het concentratiekamp Mittelbau-Dora om ten slotte te eindigen in Ellrich-Dora, waar hij op 16 oktober 1944 overleed.

Het concentratiekamp Ellrich was het grootste bijkamp van het KZ Mittelbau-Dora. Het kamp werd op 1 mei 1944 opgericht onder de schuilnaam 'Erich', en functioneerde, met al zijn verschrikkingen, tot bij de evacuatie ervan in april 1945. Het werd bevrijd op 11 april 1945, toen er geen gevangenen meer aanwezig waren. De getalsterkte steeg enorm. Hoewel er maar plaats was voor maximum 3000 gevangenen, waren er begin 1945 ongeveer 9000 gevangenen uit diverse Europese landen. Zij werden vooral ingezet voor de bouw van ondergrondse fabrieken te Woffleben, bestemd om geheime wapens te maken die men later de Vergeldingswapens VI en V2 zou noemen. Het kamp Ellrich lag vlakbij het spoorwegstation van waaruit de gevangenen naar de verschillende tunnels in aanbouw werden vervoerd.

De toestand in Ellrich was verschrikkelijk. Vele Fransen en Belgen overleden in de meest onmenselijke omstandigheden, volledig uitgeput door honger en dwangarbeid. Ook dit leed was Louis zijn deel. Hij stierf gans uitgeput op 16 oktober 1944. Op 20 oktober 1945 werd het lichaam van Louis gerepatrieerd en werd het op de gemeentelijke begraafplaats van Tildonk begraven.