Hij werd geboren te Kampenhout (Relst) op 12 april 1912 als zoon van Petrus Verstraeten en van Maria-Anna Peeters. Hij was gehuwd met Lea Rosalia Quisthoudt. Hij woonde samen met zijn vrouw in de Nieuwpoortlaan nº 16 te Brussel.

Jules werd op 1 september 1939 bij de afkondiging van het mobilisatieplan naar Ganshoren gestuurd om vervolgens op 18 september 1939 te vertrekken naar de K.W.-Linie, waar ze gelegerd waren te Leuven. Jules werd op 1 september 1939 ingelijfd bij het 18^de Linie Regiment, 4^de bataljon, 13^de C^ie. Hij kwam terecht bij de afdeling mitrailleurs. Nog maar pas geïnstalleerd te Leuven moest zijn regiment in oktober 1939 verhuizen naar het Albertkanaal in Kwaadmechelen. Een zoveelste verplaatsing.

Bovendien liet de paraatheid van de divisie te wensen over. De lange mobilisatieperiode was niet bevorderlijk voor het moreel, en ook de tucht liet te wensen over. Het kader bestond voor 80% uit reservisten, en die waren onvoldoende opgeleid. Velen waren afkomstig uit Franssprekende milieus, terwijl de overgrote meerderheid van de troepen uit Vlamingen bestond. Als gevolg van verloven en vergunningen om sociale en economische redenen was de sterkte verminderd met 15%. Ook de bewapening was onvolledig. Zo had het 18^de Linie een deel van zijn automatische wapens uitgeleend aan een opleidingskamp. Tijdens het alarm van 10 mei zou de instructie-eenheid de ontleende wapens niet teruggeven omdat werd aangenomen dat het de zoveelste oefening was. Jules was ondertussen bevorderd tot sergeant bij het 4^de bataljon/13 Cie van het 18^de Linie Regiment.

De Duitse doorbraak rond Eben-Emael had de ganse verdediging aan het Albertkanaal ontwricht. Het was tevens een zware psychologische schok voor het Belgische leger. Vele soldaten die van het Albertkanaal terugkeerden hadden een shellshock of waren krankzinnig van angst. Het 18^de Linie Regiment werd dan ook uit de strijd teruggetrokken. Het Algemeen Hoofdkwartier in Breendonk gaf het bevel op 11 mei tot de terugtocht naar de stelling Antwerpen-Namen, beter bekend als de KW-linie.

Tijdens deze chaotische terugtrekking richting Mechelen sneuvelde Jules op 11 mei 1940 te Diest. Hij werd eerst begraven op het stedelijke kerkhof van Diest in graf nº 1941 en werd later in oktober 1946 overgebracht naar de gemeentelijke begraafplaats te Kampenhout. In 1946 werd hij postuum vereerd met het oorlogskruis en zijn opname als ridder in de orde van Leopold II met palmen.